W naszej klinice wyznajemy zasadę, że skuteczna medycyna opiera się na ciągłym pogłębianiu wiedzy. Nie ograniczamy się tylko do procedur klinicznych. Nasz zespół aktywnie uczestniczy w badaniach naukowych, aby lepiej rozumieć mechanizmy chorób, z którymi walczymy.
Dyrektor medyczny i współwłaścicielka naszej kliniki, dr Ewa Prażmo, we współpracy z dr Agnieszką Mielczarek (oraz zespołem mikrobiologów i fizyków), opracowała publikację naukową na temat jednego z trudniejszych patogenów w stomatologii – bakterii Enterococcus faecalis.
Cichy wróg leczenia endodontycznego – bakteria Enterococcus faecalis
Leczenie kanałowe (endodontyczne) zazwyczaj kończy się sukcesem. Zdarzają się jednak sytuacje, w których infekcja nawraca lub proces gojenia nie przebiega prawidłowo. Dlaczego tak się dzieje?
Winowajcą często okazuje się bakteria Enterococcus faecalis. Badania wskazują, że występuje ona w 24% do nawet 77% przypadków zębów, w których leczenie kanałowe zakończyło się niepowodzeniem i rozwinął się przewlekły stan zapalny.
Dlaczego ta bakteria jest tak trudna do pokonania?
Artykuł dr Ewy Prażmo szczegółowo analizuje tzw. czynniki wirulencji, czyli cechy, które czynią tę bakterię tak „sprytną” i odporną. Oto co warto wiedzieć:
- Tworzenie „tarczy” ochronnej (Biofilm): E. faecalis potrafi tworzyć biofilm – wysoce zorganizowane skupisko bakterii otoczone specjalną macierzą. Taka struktura działa jak tarcza, przez którą trudniej przebić się antybiotykom i środkom dezynfekującym stosowanym w gabinecie.
- Przetrwanie w trudnych warunkach: Bakteria ta potrafi wejść w stan „uśpienia” (stan stacjonarny) i przetrwać długi czas nawet przy braku składników odżywczych.
- Odporność chemiczna: Wykazuje ona zdumiewającą odporność na wysokie pH. Wiele standardowych leków wkładanych do kanału zęba (np. wodorotlenek wapnia) działa właśnie poprzez wysokie pH. Ale E. faecalis potrafi uruchomić mechanizmy (np. pompę protonową), które pozwalają jej przetrwać w takim środowisku.
- Inwazja w głąb zęba: Bakteria ta potrafi wnikać głęboko w kanaliki zębinowe (mikroskopijne rurki budujące ząb), gdzie staje się niewidoczna dla układu odpornościowego pacjenta.
Co to oznacza?
Wiedza płynąca z tej publikacji przekłada się na naszą pracę w gabinecie. Rozumiejąc, jak potężne mechanizmy obronne posiada bakteria E. faecalis, wiemy, że w trudnych przypadkach (szczególnie przy powtórnym leczeniu kanałowym – reendo) nie ma miejsca na drogę na skróty.
Dlatego w naszej klinice:
- Stosujemy zaawansowane procedury dezynfekcji, mające na celu zniszczenie biofilmu.
- Pracujemy pod mikroskopem, aby precyzyjnie oczyścić najtrudniej dostępne miejsca.
- Opieramy się na naukowych dowodach, dobierając odpowiednie leki i techniki, które mają szansę pokonać nawet tak odporne bakterie.
Leczenie trudnych przypadków to nasza specjalność, poparta nie tylko praktyką, ale i rzetelną wiedzą naukową.
Osobom zainteresowanym mikrobiologicznymi aspektami endodoncji polecamy zapoznanie się z pełną treścią artykułu.
Prażmo, E., Godlewska, R., Kwaśny, M., Mielczarek, A., (2016). Udział czynników wirulencji Enterococcus faecalis w rozwoju chorób miazgi i tkanek okołowierzchołkowych. Postępy Mikrobiologii, 55(3), s. 247-254.